Papa

Vandaag zou het de verjaardag zijn van mijn vader. Hij zou 61 jaar geworden zijn als hij niet op 03-06-2006 de strijd tegen zijn vreselijke ziekte had verloren. Het volgende stuk tekst heb ik voorgedragen tijdens de dienst voor zijn crematie.

Lieve papa,

Het sterven van jou ging niet ineens, je hebt gestreden en geleden.
Eindelijk heb je nu de rust gevonden nu je hoog daarboven bent.
Je was heel sterk en je hebt gevochten tot het laatste moment.
Je laatste kracht is nu echt op.
Er was voor jou veel innerlijke pijn te verduren, maar het kaarsje is nu opgebrand en gedoofd zijn alle vuren.
Het afscheid nemen doet ons heel veel verdriet, want altijd was jij onze lieve, trotse, zorgzame man, papa en opa, je klaagde niet.
Al weten wij dat je nu veilig bent en geborgen bij onze heer, de lege plaats blijft ongevuld. We zien je hier nooit meer.
Ook al zal het verdriet op den duur vanzelf gaan vervagen. In gedachten zullen wij jou altijd met ons mee blijven dragen.
Je bent nu in elk geval verlost van alle pijn en we zullen ooit weer bij elkaar zijn.
Wij blijven met bewondering naar jou kijken. We zijn zeer trots op je en laten je dat hiermee nogmaals blijken.
Onze gedachten, papa, zijn altijd bij jou, papa wij houden van jou!