Vorige week was de avondvierdaagse. Ook Yanouck liep mee voor de 11 km. Heel dapper hoor al die kids die zo'n afstand moeten lopen.
Maaar dat een avondvierdaagse niet altijd makkelijk en zonder kleerscheuren verloopt heeft Yanouck ook wel bewezen. De 2e avond kwam ze 100 meter voor de finish te vallen en maakte een behoorlijk rare val volgens de juf. Al huilend kwam ze over de finish. Ze had erg last van haar pols en na enig overleg over het hoe en wat met de juf naar huis gegaan en daar meteen gekoeld en de huisartsenpost gebeld. Dit was ca. 20.00 uur. De assistente vroeg of ik er om 20.20 uur al kon wezen. Uiteraard kon ik dat. Jesco snel in bed gestopt en babyfoon weggebracht en ik met Yanouck op weg naar de huisartsenpost. Daar konden we ook meteen doorlopen en na de beoordeling van de huisarts naar boven gestuurd naar de ehbo. Daar heeft wederom een dokter gekeken en was er al iemand gebeld om richting ziekenhuis te komen om een röntgenfoto te kunnen maken. Dat duurde wel een behoorlijke tijd, maar goed...... je kunt niet alles hebben. Eenmaal gearriveerd door naar de röntgenafdeling en foto's maken. Dit was wederom erg pijnlijk voor mijn "kleine" meissie, die zich ondanks alles zeer stoer probeerde te houden.
Na het maken van de foto weer terug naar de ehbo en jahoor een heel klein scheurtje in de groeischijf, dus GIPS! Hmmm, das wel vet en stoer dacht Yanouck. Dit moet er een week om. Maar stoer als ze is, heeft ze netjes alle avonden van de avondvierdaagse uitgelopen en haar medaille terecht gekregen!
Vanmorgen mocht het gips eraf en moest ze voor controle naar de chirurg. Ging op zich wel redelijk goed tot ze een bepaalde beweging moest doen. Dat deed haar erg zeer. Ze heeft er nu een kous omheen gekregen en als de pijn morgen of overmorgen erger wordt of zo blijft moet ze terugkomen en krijgt ze opnieuw gips. Ze mag niet sporten en niet fietsen en moet heel rustig aan doen en dat is nog best wel moeilijk voor een kind!
Al met al nog best wel spannend allemaal. Ik hoop voor haar dat de pijn niet erger wordt, maar minder zodat het gips eraf mag blijven!
Sterkte poppie!
woensdag, juni 18, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Stoere zoon en nu ook nog eens een stoere dochter!
Hoe is het nu met de pijn dan?
Echt heel stoer!! ik heb haar zien lopen met die zware arm en maar lachen!!
Gelukkig geen oranje gips :-)
Wat goed van haar dat ze het wel helemaal heeft uit gelopen die laatste dagen!
Een reactie posten